روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشت کوتاهی نوشت:

رئیس قوه قضائیه، دیروز در جلسه مسئولان عالی این قوه گفت: "در این مدت اخیر کسانی که اهل فتنه سال 88 و در جریان اصلاحات قائل به سکولاریزه شدن کشور و سیاست بودند و راه امام(ره) را بر نمی‌تافتند دوباره سر برآورده‌اند و گویی افعی جانشان گرما خورده است و به جنبش افتاده‌اند اما اشتباه می‌کنند چرا که ملت تفکرات این گروه را برنمی‌تابد و تعرب بعد از هجرت در ایران اسلامی ما جایی ندارد."

این، حق رئیس قوه قضائیه است که درباره این قبیل مسائل اظهارنظر نماید و براساس نظر خود هشدارهای لازم را بدهد. به این اقدام ایشان درصورتی که مطلب خود را با ادبیات متناسب با جایگاه رئیس قوه قضائیه بیان می‌کردند، ایرادی نبود و البته قضاوت درباره آن نیز برعهده مردم است، اما آنچه مایه تأسف است ادبیات بکار رفته در این اظهارات است.

رئیس قوه قضائیه به دو دلیل لازم است مطالب خود را با ادبیاتی عاری از کلمات و عبارات توهین آمیز بیان کنند. اول آنکه ایشان یک روحانی هستند و دوم اینکه در مسند قاضی القضات و ریاست قوه قضائیه قرار دارند. شأن این هر دو ویژگی اینست که مخاطبان از ادبیات کسی که در این جایگاه‌ها قرار دارند، چگونه سخن گفتن را بیاموزند و اگر ایرادی در تفکر خود می‌بینند آن را نیز با استفاده از اظهارات هدایتگرانه یک روحانی دارای منصب بالا در نظام جمهوری اسلامی، تصحیح نمایند.

علاوه بر این، اگر رئیس قوه قضائیه ایراد خود به تفکر و عملکرد این جریان سیاسی را با ادبیاتی متناسب با جایگاه خود بیان کند، قطعاً نتیجه خوبی به دست خواهد آمد، نتیجه‌ای که قطعاً مطلوب ایشان نیز هست.